ارزیابی ساختار عاملی پرسشنامة هیجانات پیشرفت در دانشجویان ایرانی

هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمون روایی عاملی نسخة جامع پرسشنامه هیجانات پیشرفت (AEQ؛ پکران، گوئتز و پری، 2005) در گروهی از دانشجویان ایرانی انجام شد. روش: در مطالعۀ همبستگی حاضر، 317 دانشجوی کارشناسی (141 پسر و 176 دختر) به نسخة اصلی پرسشنامة هیجانات پیشرفت پاسخ دادند. به منظور تعیین روایی عاملی از روش آماری تحلیل عاملی تأییدی و به منظور بررسی همسانی درونی از ضرایب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتیجه: نتایج تحلیل عاملی تأییدی نسخة فارسی پرسشنامه نشان داد که ساختار عاملی مرتبة بالاتر پرسشنامه برای اندازه‌گیری هیجانات لذت، امید، غرور، تسکین، خشم، اضطراب، شرم، ناامیدی و خستگی در موقعیت‌های تحصیلی مختلف شامل کلاس درس، یادگیری و امتحان به طور تجربی از روایی درونی آن حمایت کرد. علاوه بر این، ضرایب همسانی درونی مقیاس‌های چندگانه در موقعیت‌های تحصیلی مختلف بین 74/0 تا 87/0 به دست آمد. در مجموع،نتایج مطالعة حاضر، از یک سو شواهدی را در دفاع از نظریة کنترل ارزش هیجانات پیشرفت ارائه کرد و از سوی دیگر نشان داد که پرسشنامۀ مورد مطالعه برای سنجش سازة هیجانات پیشرفت در گروه نمونة دانشجویان ایرانی، ابزاری روا و پایا است.